Herkese merhaba 🙋 eylül bir hafta önce 20. Ayini doldurdu; son 1 haftadır da tahminimce iki yaş sendromuyla karşı karşıyayız. Zaten çokta sakin olmayan eylül kuş bu sendromla birlikte tam bir sinir küpüne dönüştü. Sebepsiz ağlama krizleri, ben odadan çıktığım anda kendini yere atip morarana kadar tepinmeler, yemek yemek istememe, sürekli emmek isteme vs vs vs... gecenin bir yarisi derin uykudan uyanıp cildirircasina ağlıyor. Dişlere bağlamak isterdim ama şimdiye kadar azilarda bile yaşamadık bu anları.
Başlığa gelirsek amerika da iki yaş sendromuna boyle bir isim takmışlar 😁 aslında o kadarda korkunç değilde işte bu sendromun baslangici benim grip olduğum günlere denk gelince bende baya korkunç oldu.
Meğer düzen ne kadar önemli bir şeymiş. O kadar ugrasarak kurduğum düzenin bozulması da insani baya geriyor doğrusu. Zaten 20 aydır bir gece bile deliksiz bir uyku uyumamış biri olarak birkaç saatlik uykumunda uzun süren aglamalarla bölünmesi çok zor oluyor. Şikâyetim var hakim bey 😩 şaka bir yana "anne" olmanın kutsallagini anne olunca daha bir kavriyor insan. Hayatı minik bir varligin izin verdiği kadar yaşıyorsun. Uyku, yemek, kahve , gezmeler, alışveriş , sohbet hepsi onun izin verdiği kadar.
Eylül u ilk kucağıma aldığımda o aşktan öte hissedilen duygudan sonra gelen ne yapacağını bilememe duygusuyla birlikte bir arayış içinde buldum ben kendimi. Eminim her annede bu böyle bir süreç. 40 ı çıksın daha rahat olur hersey dediler. Olmadı. 4.ayı bitsin gazı biter daha rahatlar dediler rahatlamadi. Emeklesin elin ayağın dinlenir dediler. Emeklemedi. Yürüsün kendi gezer oynar dediler yürümeyi bırak koşmaya başladı ama hala anneyi oraya buraya cekistirip Sebepsiz yere aglamalar bitmedi...
Kendime hep söz verdim. Yaramazlık yapsın dagitsin kirletsin ama yeterki gereksiz yere ağlamasın asla şikayet etmeyeceğim diye. Hala da geçerli sözüm.
Bizde durumlar böyle. Eylül kuş bu sıralar daha bir gereksiz ağlamaya basladi bu korkunç ikiyle beraber.
Sizin bebislerde durumlar nasıl hanımlar ?
Yorum olarak paylasirsaniz bilgi alışverişi yapabiliriz. Okuduğunuz dinlediğiniz için teşekkür ederim, takip etmeyi unutmayın. Hoşçakalin ❤
Başlığa gelirsek amerika da iki yaş sendromuna boyle bir isim takmışlar 😁 aslında o kadarda korkunç değilde işte bu sendromun baslangici benim grip olduğum günlere denk gelince bende baya korkunç oldu.
Meğer düzen ne kadar önemli bir şeymiş. O kadar ugrasarak kurduğum düzenin bozulması da insani baya geriyor doğrusu. Zaten 20 aydır bir gece bile deliksiz bir uyku uyumamış biri olarak birkaç saatlik uykumunda uzun süren aglamalarla bölünmesi çok zor oluyor. Şikâyetim var hakim bey 😩 şaka bir yana "anne" olmanın kutsallagini anne olunca daha bir kavriyor insan. Hayatı minik bir varligin izin verdiği kadar yaşıyorsun. Uyku, yemek, kahve , gezmeler, alışveriş , sohbet hepsi onun izin verdiği kadar.
Eylül u ilk kucağıma aldığımda o aşktan öte hissedilen duygudan sonra gelen ne yapacağını bilememe duygusuyla birlikte bir arayış içinde buldum ben kendimi. Eminim her annede bu böyle bir süreç. 40 ı çıksın daha rahat olur hersey dediler. Olmadı. 4.ayı bitsin gazı biter daha rahatlar dediler rahatlamadi. Emeklesin elin ayağın dinlenir dediler. Emeklemedi. Yürüsün kendi gezer oynar dediler yürümeyi bırak koşmaya başladı ama hala anneyi oraya buraya cekistirip Sebepsiz yere aglamalar bitmedi...
Kendime hep söz verdim. Yaramazlık yapsın dagitsin kirletsin ama yeterki gereksiz yere ağlamasın asla şikayet etmeyeceğim diye. Hala da geçerli sözüm.
Bizde durumlar böyle. Eylül kuş bu sıralar daha bir gereksiz ağlamaya basladi bu korkunç ikiyle beraber.
Sizin bebislerde durumlar nasıl hanımlar ?
Yorum olarak paylasirsaniz bilgi alışverişi yapabiliriz. Okuduğunuz dinlediğiniz için teşekkür ederim, takip etmeyi unutmayın. Hoşçakalin ❤
Yorumlar
Yorum Gönder