Bebegi sallayarak uyutmak

Herkese merhaba. Bu sabah 8 bucukta uyandik. Eylül kız mama sandalyesinde otururken  ben kahvaltimizi hazırladım. Bi yandan eylül e buharda erik yumuşattim. Bugün Erikte son tadim günümüz sevdi bizim kız baya. Biz bir pazar klasigi olan patatesli yumurtamizi yerken o da kuru erigini yedi. Bunu da alerjisiz bitirdik. Çok az kaldı iki haftaya kalmadan kızım da bizle kahvaltı yapacak. Ne kadar hızlı buyuyorlar.  Zor anlarda zaman çok yavaş geçiyo gibi gelse de eylül un her geçen gün büyüdüğünü gördükçe zamanin aslında ne kadar hızlı geçtiğini anlıyorum.  Geçme diyorum bazen zaman geçme.  Kızımla daha çok zamanım olsun. Kızım hemen büyümesin hep dibimde kucagimda olsun. Hep anne kuzusu olsun🙈
Kahvaltimiz bitince her zamanki islere giriştim ev toplama bulasik toplama falan.. Hasan bugün mesaiye gitti.  Bizde ablalarim la annemde toplandık. Ablam geçerken bizi de aldı. Böylece o uzun yolu çekmedik. Annemle evlerimiz  tramvayla  1 saat mesafe de. Haliyle eylül le tramvay çok zor. Annem yine bizim için çeşit çeşit yemek yapmış. Afiyetle yedik. Muhabbet ettik özlem giderdik. Üç çocukla biraz zor oldu konuşmak ama onlar bizim hayatımızın rengi biraz oyun biraz yaramazlık biraz oyuncak kiskancligi derken gün bitti. Instagramda bugün cektigimiz birkac resim paylaştım bakmak isterseniz ☺ (Eylulannesiblog)

Aksam yine ablam eve bıraktı bizi. Aslında garip oluyor böyle hepimiz şehrin bir ucundayiz ama birbirimizi ozleyince bütün islerimizi ve uzakliklari bir kenara bırakıp bir araya geliyoruz. Insanlar arasındaki gerçek mesafe kalplerdeki mesafe bence. Eğer kalpte mesafe yoksa dünyanın bir ucunda olsa yine zaman ayirirsin sevdiklerine. Bazı insanlar var şimdi hayatımdan çıkardığım, zamanları bir türlü olmadığı için daha kızımı bile görmeyen ne kadar samimi arkadaşlarım... zaman insana bütün gerçekleri bir şekilde gösteriyor nasıl olsa.

Yoldu gelirken uyudu benim küçük pogacam. Normalde onu uyutmak için büyük çaba sarf eden ben haliyle böyle kolay uyuyunca şaşip kalıyorum.  Eylül u şu an ayağımda sallayarak uyutuyorum. Ben bebeklerde iki yaş öncesi uyku eğitimi ne inanmıyorumm bir bebek uyumazsa uyumuyor. Ve ben avaz avaz bağıran bebegimi duymazdan gelip ona kendi uyuması için zaman taniyamiyorum kiyamiyorum.  Emzikte veriyorum ayağımda da salliyorum. Siz siz olun büyük konuşmayın ki ben ikisinide yapmiycam diyodum ama bebek sürekli emmek isteyince emzige alısiyor, uykusuzluktan zombi olmuş ken de nasıl uyursa uyusun yeter ki uyusun diye sallamaya alısiyor. Öyle yani. Şimdi de salladım uyudu besigine koydum. Bende bloguma bakabildim sonunda ☺
Bu arada resim kotam dolmuş ekleyemiyorum onceki cogu posttaki resmimde silinmis açıkçası nasıl yapacağımı şu an bilmiyorum bunu okuyan ve bilen varsa yol gosterirse sevinirim. Ben bunu halledene kadar instagram hesabimdan(eylulannesiblog) ve facebook sayfamdan(eylulannesi) eylul kızın resimlerini takip edebilirsiniz.
Okuduğunuz için teşekkür ederim herkese iyi geceler ☺